Mayke (26) werd gek van het idee dat haar vriend met een hele horde vrouwen het bed had gedeeld.
‘Ik leerde zelfs dat er een naam voor mijn gevoelens was: retrospectieve jaloezie.’
‘Ik ontmoette Sam, lekker cliché, in de kroeg. Het eerste wat hij tegen me zei was: ‘Hey, waarom heb je al deze mensen uitgenodigd? Ik dacht dat we vanavond gewoon z’n tweetjes zouden zijn?’
Enorm cheesy. Maar de manier waarop hij het zei, zo zelfverzekerd met die ondeugende lichtjes in zijn ogen, zorgde ervoor dat ik toch moest lachen. ZIjn uiterlijk hielp ook mee. Wat een lekker ding was dit. Breed, maar niet zo’n enge anabolen-bundel, precies de goede spijkerbroek, al kwam ik er later achter dat hij gewoon een perfect kontje had in elke broek, het kuiltje in zijn linkerwang, blinkend witte tanden en die ogen…oh ja. Die ogen…
Ik voelde elektriciteit in de lucht, maar tegelijkertijd gingen al mijn alarmbellen rinkelen. Die zin kwam er net iets te gladjes uit en als ik op zijn looks afging had deze man aan aandacht vast geen gebrek. Dat bleek te kloppen. Sam leek wel een soort kattenkruid voor vrouwen. Ik had nog nooit zoveel aanstellerig gedrag gezien als wanneer Sam bij een groepje meiden in de buurt kwam. Ik was dan ook absoluut niet van plan me door deze womanizer te laten versieren voor een avondje plezier. Niet dat ik wil slutshamen, als je gelukkig wordt van one nights stands dan moet je dat vooral doen. Het is alleen niets voor mij.
Later zei Sam dat dat juist was wat hem in me aantrok. ‘Je was de enige die niet probeerde om mijn aandacht te trekken’. En hij zei dat hij op slag verliefd op me was. Iets wat ik toen nog niet geloofde, maar waar hij me in de weken erop van wist te overtuigen. Hij deed echt moeite om me te veroveren, en ja, mijn weerstand brak. Hij was ook zo godvergeten knap. Daarbij leek hij het echt serieus te menen met me. Dus misschien had ik me wel vergist en was hij anders dan ik had verwacht. Het zou niet eerlijk zijn om iemand af te schrijven op zijn oogverblindend knappe uiterlijk, toch?
Aanvankelijk vermeden we de hele conversatie over ons seksuele verleden. Sam wimpelde mijn vragen af met opmerkingen als: ‘Ik ben nu bij jou, dus wat doet het ertoe?’. Hij zei dat ik de eerste was voor wie hij ooit moeite had gedaan, en ook dat ik het eerste meisje was met wie hij een toekomst voor zich zag. Ik vond het vleiend en vroeg op zulke momenten niet door. Ik denk ergens ook omdat ik het wel fijn vond om mijn perfecte verliefdheidsbubbel in stand te houden.
Maar zoals het altijd gaat met bubbels: uiteindelijk spatten ze uit elkaar. Toen we ongeveer drie maanden aan het daten waren, en we voor de zoveelste keer tijdens het stappen een of andere krolse meid tegen waren gekomen die een opmerking maakte in de trant van ‘dat Sam maar moest bellen als hij weer eens wat ‘herinneringen wilde ophalen’, was ik het zat. ‘Wie zijn al die meiden?’ brieste ik. Sam probeerde me te paaien door te zeggen dat ze niet belangrijk waren, maar deze keer hield ik voet bij stuk. ‘Ik heb je ook verteld wie mijn exen zijn, toch? Dus waarom doe jij zo geheimzinnig?’ Sam zuchtte diep en gaf eindelijk toe dat hij een ‘wat wildere tijd’ had gekend, maar voordat hij mij leerde kennen was hij volgens hem al maanden klaar met dat ‘rondneuken’.
‘Rondneuken?’ vroeg ik ‘Wat bedoel je precies? En wees eerlijk, want ik kom er toch wel achter!’
Normaal ben ik niet zo hysterisch over bedpartners uit het verleden, maar zijn geheimzinnigheid en al die lonkende vrouwen hadden me argwanend gemaakt. Nu wilde ik weten hoe het zat ook. Als in: ik wilde een getal horen.
Ik bereidde me voor op het ergste, dertig ofzo. En ja, toen kwam de aap uit de spreekwoordelijke mouw. Sam had niet gewoon wat ‘rondgeneukt’, hij was een regelrechte man-whore die ons hele postcodegebied, en de aangrenzende drie, had afgewerkt. Hij had volgens eigen zeggen seks gehad met tussen de tachtig en honderd vrouwen. Hoeveel het er precies waren wist hij niet meer. Hij was gestopt met tellen.
Een aantal wist hij nog wel: de moeder van zijn beste vriend, een kwartet met drie vrouwen, de vriendinnen van zijn zus, een hele rits meiden die hij tijdens het stappen had opgeduikeld en de kassiere van de supermarkt tegenover zijn huis (‘Ze wachtte me gewoon op! Wat moest ik dan? Ik vond het zielig om haar weg te sturen!’) en hij had zo ongeveer een blauw vinkje achter zijn naam op zijn Tinder account, dat hij overigens had opgeheven toen hij serieus met mij werd, beweerde hij.
Maar, voegde Sam er monter aan toe, voordat hij mij leerde kennen stond hij al bijna drie weken droog. Omdat hij zich realiseerde dat hij ernaar verlangde om een echte band met iemand op te bouwen.
‘Wow. Wat een prestatie’ sneerde ik. Ik moest dit echt even verwerken. Ik was zelf ook niet echt maagdelijk meer met acht spreekwoordelijke kruisjes boven mijn bed, maar dit was toch wel andere koek.
Sam zag mijn zure gezicht en zei: ‘Ik snap nooit waarom mensen denken dat het een goed idee is om over vroegere seksuele partners te praten. Dat is toch in het verleden? De dingen die ik in het verleden heb gedaan, en dan heb ik het niet alleen over seks, hebben me gebracht waar ik nu ben. Bij jou. Dus waarom maakt het uit? Jij geeft me iets wat die tachtig of honderd anderen me blijkbaar niet hebben gegeven. Dus waarom beoordeel je me niet gewoon op hoe en met wie ik nu ben?
Ik mokte nog wat na, en de woorden ‘tachtig’ en ‘honderd’ bezorgden me een steek in mijn maag, maar inwendig gaf ik mezelf een schop onder mijn kont. Hij had natuurlijk gelijk, en ik had geen enkele reden om aan te nemen dat Sam nog steeds met andere vrouwen het bed in dook. Maar het zat me niet lekker. Was het niet Dr. Phil die had gezegd dat de beste voorspeller voor toekomstig gedrag, gedrag uit het verleden is? Niet dat ik nu zo’n fan was van de beste man, maar soms had hij best een punt.
Ik hoopte dat het nare gevoel na een paar dagen zou wegebben, maar het tegendeel was waar. In plaats daarvan verviel ik in een soort OCD-achtig patroon van negatieve gedachten en emoties, vooral op momenten dat Sam intiem wilde worden. Zodra hij mijn borsten vastpakte of er zelfs maar naar keek, was ik erop gespitst of hij ze misschien aan het vergelijken was met al die andere borsten waar hij zijn handen omheen had gelegd. Voelden die voller dan die van mij? Zachter? Lekkerder?
Ik wist natuurlijk dat ik totaal idioot bezig was, want ook als hij maar een stuk of tien bedpartners had gehad – zoals ik – zou hij me kunnen vergelijken met een ander. Alleen de kans dat ik de allermooiste en lekkerste was, was bij de hoeveelheid bedpartners die hij had gehad natuurlijk wel een stuk kleiner. En daar zat denk ik de crux.
Al googelend leerde ik dat er zelfs een naam voor mijn gevoelens was: retrospectieve jaloezie, oftewel: jaloezie met terugwerkende kracht, waarbij je onzekerheid gevoed wordt door het verleden van je partner waar jij geen deel van uitmaakte. Het werd als volgt uitgelegd: We zijn in een relatie allemaal op zoek naar de bevestiging dat we de enige belangrijke persoon voor onze geliefde zijn. De meest bijzondere. En wanneer onze geliefde alles wat je in een relatie en in bed kunt doen al een stuk of honderd keer met tientallen anderen heeft gedaan, wat maakt jou dan nog bijzonder?
Natuurlijk wist ik verstandelijk gezien dat het belachelijk was om boos op Sam te zijn omdat hij zijn leven leefde hoe hij deed voordat hij mij kende, en ik wist dat het geen zin had om jaloers te zijn op de vrouwen uit zijn verleden. Tenslotte was hij niet met hen, maar met met mij. Maar het liet het me niet los. Wat heel bizar was, want ik was nooit een extreem jaloers type geweest.Hoe vaak heb ik niet gedacht dat het beter was geweest als ik niet had geweten van Sam’s roerige seksleven….dan was er voor ons niets veranderd, maar had ik ook niet de neiging gehad om hem als een havik in de gaten te houden wanneer er aantrekkelijke vrouwen in de buurt waren. Nu kregen we steeds vaker ruzie omdat ik hem ervan beschuldigde te flirten, terwijl hij volgens eigen zeggen ‘gewoon aardig deed’.
Hoe meer ik probeerde te focussen op het hier en nu, hoe meer Sam’s verleden aan me begon te vreten. Als we seks hadden speelden zich hele films af in mijn hoofd, en zag ik Sam bezig met andere vrouwen alsof het in real time gebeurde terwijl ik toekeek hoe hij me bedroog. En wanneer hij een of ander triviaal detail vertelde over iets wat hij ooit had meegemaakt, dan ging dat met me op de loop. In mijn hoofd maakte ik van
onbeduidende gebeurtenissen complete scenario’s uit een pornofilm.En toen Sam me meenam naar een leuk hotelletje dat hij kende, vroeg ik me als eerste af met wie hij daar eerder al had liggen seksen..Uiteindelijk werd Sam het zat. ‘Ik ben heel geduldig met je geweest, maar als je me niet vertrouwt dan zie ik echt niet hoe we iets op kunnen bouwen.’ Dat was even slikken. Ik wist dat hij gelijk had. Het was niet gezond, en ik baalde ook oprecht van mezelf elke keer als ik weer stiekem zijn telefoon checkte om te kijken of hij niet toevallig met een ander bezig was. Je zou denken dat ik er alles aan zou doen om van mijn jaloezie af te komen, maar na veel met vriendinnen gepraat te hebben kwam ik erachter dat ik me waarschijnlijk nooit echt op mijn gemak zou kunnen voelen in mijn relatie met hem. het klinkt misschien idioot dat ik iemands verleden zo zwaar mee liet wegen, maar ik was het gewoon spuugzat om elke keer als we door de stad liepen en een vrouw zei ‘hoi’ tegen Sam, me af te moeten vragen of ze zijn piemel in haar mond had gehad. Hoe kinderachtig ook, dat was gewoon niet iets waar ik overheen kon stappen.
Uiteindelijk leek het ons allebei dan ook de beste keuze om uit elkaar te gaan. En hoewel het een verdrietige beslissing was, voelde ik het moment dat we die woorden hadden uitgesproken ook een last van mijn schouders vallen. En ik weet zeker dat dat voor Sam inmiddels ook opging. Hij sprong steeds vaker uit zijn vel als ik iets zei over zijn verleden. Ik snap het wel, want hij wilde vooruit. Iets dat ik niet met hem bleek te kunnen.
Inmiddels heb ik een nieuwe vriend. Hij is niet zo knap als Sam, maar ik vind hem woest aantrekkelijk. Het dubbele is: soms schiet door me heen dat ik misschien wel net zo aantrekkelijk was voor Sam. Al scoorde ik in mijn eigen ogen veel minder hoog op de ‘hotness’ meter als hij. nu ik zelf verliefd ben op iemand die niet de standaard modellook heeft begrijp ik veel beter hoe dat werkt, en dat aantrekkingskracht in hele andere dingen zit. Soms denk ik: Misschien was ik wel gewoon nog niet volwassen genoeg voor mijn relatie met Sam, en was het anders gelopen als ik wat relaxter was geweest. Toch heb ik geen spijt. Je kunt zoiets nu eenmaal niet forceren, en op dit moment voelde het voor mij gewoon niet goed. Met Oscar voel ik me helemaal op mijn gemak. En dat niet iedereen ziet hoe lekker hij eigenlijk is én dat hij net zo’n bescheiden seksleven heeft gehad als ik, is voor mij alleen maar winst. Ik heb nog geen seconde last gehad van jaloezie.’