depressief


Eveline’s (42) beste vriendin overleed door zelf-euthanasie. Ze was pas 33 en liet een man en een dochtertje van acht jaar achter.

Vivienne Groenewoud

Lianne, de vriendin van Eveline (42), overleed 22 april door zelf-euthanasie. Ze was pas 33 en liet een man en een dochtertje van acht jaar achter. ‘De laatste maand van Lianne's leven is de zwaarste maand uit mijn vriendschap met haar geweest, maar ook de mooiste. En dan haar uitvaart….er waren zoveel mensen die intens van haar hielden. Had ze nou maar zoveel van zichzelf kunnen houden.’ [caption id="attachment_185298" align="alignnone" width="300"] Privebeeld[/caption] 'In de ruim vier jaar dat ik Lianne

Lees verder

Single moeder en het leven zat zijn: Ik stond bij de spoorbaan toen mijn buurvrouw belde. ‘Oke’ dacht ik. ‘Dan spring ik morgen wel.’

Vivienne Groenewoud

‘Katelijne’ (42) is moeder van twee dochters van 13 en 10 ,en lijdt aan een zware depressie. Daardoor ziet ze het leven niet meer zitten en heeft ze zich meerdere keren aangemeld bij de Levenseindekliniek. ‘Er is niet een bepaald moment geweest waarvan ik kan zeggen: ‘Daar ging het mis. Op die ene dag, toen ik die blauwe sjaal om had, of toen dit of dat gebeurde.’ Ik weet alleen dat ik best gelukkig was totdat mijn oudste werd geboren.

Lees verder

Weggaan bij iemand die diep depressief is en het leven niet meer ziet zitten? Dat doe je niet, volgens Romy (33). Al fantaseert ze er wel steeds vaker over.

Vivienne Groenewoud

‘Al ruim drie jaar lang leef ik in de schaduw. Een enorme, zwarte schaduw die alles wat ik doe beïnvloedt. De schaduw heet ‘depressie’. Niet die van mij, maar van mijn man. Soms voel ik me bekocht. Toen ik Twan ontmoette had ik geen enkel vermoeden van zijn aanleg voor depressies. Hij vertelde me wel dat hij als kind depressieve episodes had meegemaakt, maar hij weet dat aan zijn jeugd. Toen ik hem tegenkwam zat hij in een van de

Lees verder

Weggaan bij iemand die depressief is en het leven niet meer ziet zitten, dat doe je niet. Toch?

Vivienne Groenewoud

"Al ruim drie jaar lang leef ik in de schaduw. Een enorme, zwarte schaduw die alles wat ik doe beïnvloedt. De schaduw heet ‘depressie’. Niet die van mij, maar van mijn man. Soms voel ik me bekocht. Toen ik Twan ontmoette had ik geen enkel vermoeden van zijn aanleg voor depressies. Hij vertelde me wel dat hij als kind depressieve episodes had meegemaakt, maar hij weet dat aan zijn jeugd. Toen ik hem tegenkwam zat hij in een van de

Lees verder