Ilse’s dochtertje overleed negen weken voor zij beviel van de tweede.

Ilse Ooms (38) is getrouwd met Patrick en moeder van Elin (5) Jinthe (4) en Thirza (2). Toen ze zwanger was van Elin verloor ze haar eerste dochtertje Merle (toen 2). ‘Met Merle in onze auto zijn we naar het crematorium gereden. Mijn ene hand op mijn bolle buik die golfde van het leven. Mijn andere hand op een klein, wit kistje.’ ‘Toen we hoorden dat Merle gehandicapt was stortte mijn wereld in. De artsen zeiden dat ons meisje waarschijnlijk

Lees verder

Anne (30) heeft sinds haar zestiende HIV. ‘Ik maakte me druk om een ongewenste zwangerschap, en toen bleek ik seropositief’.

 Anne (30) heeft sinds haar zestiende HIV.   ‘Heb ik nu nog maar kort te leven?’ Het is de eerste gedachte die Anne Hamers (30) heeft als ze op haar zestiende te horen krijgt dat haar hiv-test positief is teruggekomen.  ‘Samen met mijn eerste vriendje besloot ik me te laten testen. Gewoon, voor de zekerheid. We hadden het al zonder condoom gedaan, voor hem ging ik aan de pil. Hij was mijn eerste, hij was al eerder met een meisje

Lees verder

Jessica had spijt van het adopteren van haar dochter: ‘Adoptie is geen recept voor instant geluk. Het is te vergelijken met het trouwen met een blind date.’

Na jarenlang wachten komt Jessica’s grootste wens uit: ze krijgt een dochter door adoptie. Maar als het eenmaal zover is, gebeurt er iets waar Jessica niet op had gerekend: haar moedergevoelens blijven uit. Ik was bang dat Eva voelde dat ik niet haar echte moeder was. Ik was nep. Net zoals de liefde die ik haar probeerde te tonen. ‘ ‘Ik heb een dochter. Een dóchter. Ik. Heb. Een. Dochter.’ Ik weet niet meer hoe vaak ik de woorden herhaalde,

Lees verder

Transgender met twijfels: ‘Ik ben ik. Of ik nu Pim ben, of Puck’

'Wanneer ik uit mijn werk kwam en er was niemand thuis, rende ik altijd vlug naar boven. Daar zat ik vervolgens uren voor de spiegel. Met behulp van YouTube tutorials probeerde ik allerlei make-up trucs, voornamelijk om de mannelijke lijnen in mijn gezicht zachter te ‘shapen’. Die uren voelden als therapie. Ik kon er helemaal in opgaan en vergat alles om me heen. Maar dat was vroeger. Tegenwoordig heb ik steeds vaker een hekel aan het gezicht in de spiegel.

Lees verder