Sarah (26) heeft zoals ze het noemen: ‘Een kort lontje’. ‘‘Ik heb meditatie geprobeerd, maar daar werd ik nog agressiever van.’ ‘Ik was zeven jaar oud toen ik van mijn ouders naar een kinderpsycholoog moest voor mijn woedeaanvallen. Van haar kreeg ik een werkblad mee, met een stuk of tien gezichtjes. De eerste keek blij, de tweede neutraal en zo ging het verder, tot het laatste gezichtje dat heel erg boos keek. Ik moest het gezichtje aankruisen waar ik mezelf
Lees verder
Vivienne is een beetje klaar met de hele positiviteits-hype en voert een pleidooi om zo nu en dan eens lekker ongegeneerd boos of chagrijnig te zijn. Dat lucht namelijk niet alleen op, maar is ook nog eens gezond. De allereerste keer dat me duidelijk werd dat het ZEN - model niet echt mijn kopje thee is, was lang voordat ik zelfs maar gehoord had van de term op zich. Het was op de lagere school. Christa, het gemeenste meisje uit
Lees verder
‘Ik was zeven jaar oud toen ik van mijn ouders naar een kinderpsycholoog moest voor mijn woedeaanvallen. Van haar kreeg ik een werkblad mee, met een stuk of tien gezichtjes. De eerste keek blij, de tweede neutraal en zo ging het verder, tot het laatste gezichtje dat heel erg boos keek. Ik moest het gezichtje aankruisen waar ik mezelf het meest in herkende als ik echt heel boos was. Ik aarzelde, kruiste het laatste gezicht aan, maar ik voelde me
Lees verder
Het klinkt natuurlijk best aardig om altijd de zonnige kant te zien of om je problemen te relativeren, maar bij echte ellende werkt het niet. Zoals schrijfster Susan Smit ooit treffend zei: Positief denken is het pierenbadje van verlichting. Je bent er namelijk nog helemaal niet aan toe als je moeite moet doen om iets met een goed klinkende spreuk positief te maken, terwijl het van binnen nog niet zo voelt. Het is een short cut waarbij je onherroepelijk verdwaalt.
Lees verder